Klaas Pieterman ‘VERHOAL VEUR JOAPKE’

t Kin verkeren.

Nait wied hier vandoan staait n kerk mit krekt as hier op Zuurdiek n kerkhof doar honderden joaren laank minsken begroaven werden, aarme minsken op t aarmenlap op noordkant twijde klas ook op noordkaant mor nait zo stoef aan weg en eerste klas van rieke lu op zuudkaant, mooi ien zun, net as hier op Zuurdiek.

Der binnen k wait nt houveul aarme lu begroaven op t luk aarmenlapke vanzulf zunder grafmonument, mor op zuudkaant mit aal dij grode liggende grafzaarken wer t op n duur vol.

Dat zodounde wer der besloten om eerste klas oet te braaiden mit n stuk kerkhof op oostkaant mooi aan pad.

Men mout waiten dat kerk doudestieds n köster haar en dat rondom kerk dat is te zeggen: rondom kerkhof n pad laip, nait mit schelpen of grind mor n dood-eerlkse Grunneger klaaipad dij der bie winterdag wel nat en verzopen bie lag, mor ‘s zummers, din haarkte köster t pad aal zotterdoagen netjes aan, zuver recht, mit fiene kloetjes, n lust veur t oog.

Aan dij mooi gehaarkte pad op oostkaant van kerk het riekdom van dörp hom n grafstee kocht.

Doar kwam e te liggen mit n mooie grote marmern liggende grafzaark nog groter as rieke zaarken op zuudkaant van kerk.

En ale mörns villen eerste zunstroalen op dij mooie stain en ale minsken dij op zundagmirreg n loopke deur t dorp mouken en even over t kerkhof laipen konden vol bewondern stoan te kieken noar dij mooie glimmende swaarde stain mit grote golden letters.

Zo zol t aaid blieven.

En toch, wil k joe vertellen wezen, laip t aans.

Kerkhof wer vol en der mos n nij lap komen. Noar t westen tou kon nait, want doar lopt weg noar t noorden tou kin nait omreden doar staait n hoes noar t zuden tou kin nait omdat pasterij doar staait. Dus wer kerkhof oetbraaid noar t oosten tou.

Op swet van ol kerkhof en nije begroafploats wer n buikenheeg poot stoef aan dure groaven laangs zodat t pad aan aanderkaant heeg kwam te liggen op t nije lap.

Loop is verlegd en gain wandeloar dij nog as vanzulf bie rieke lu’s groaven stil staait.