| ___________________________________________________________ |
Judith (Michels) Schorlesheim, geb. 31-05-1928 Amsterdam, overl. 18-02-2015 Amsterdam, 86 jaar, begraven op de Joodse Begraafplaats te Muiderberg
Geboorteadvertentie Nieuw Israëlitisch Weekblad:
24-02-2015: Overlijdensadvertentie werd geplaatst door Stichting Collectieve Israel Actie in het Parool en 27-02-2015 in het Nieuw Israëlitisch Weekblad
In 1941 werd medegedeeld dat Judith met 4 Joodsche grootouders van Joodschen bloede was:
| ___________________________________________________________ |
Ouders van Judith:
Michel (Simons) Schorlesheim, advocaat & procureur, geb. 21-07-1893 Amsterdam, vermoord 02-07-1943 Sobibor, 49 jaar x 23-04-1925 Amsterdam Marianne (Abrahams) Konijn, geb. 28-03-1892 Amsterdam, vermoord 02-07-1943 Sobibor, 51 jaar
Getuigen huwelijk: Minicus Zeehandelaar, zwager bruid, koopman, 41 jaar en Joseph Konijn, broer van de bruid, koopman, 30 jaar, beiden wonende te Amsterdam
Ouders bruidegom: Simon Schorlesheim, onderwijzer x Judith Staal
Ouders bruid: Abraham Konijn x Elsje Rudelsheim
Michel Schorlesheim studeerde van 1911 – 1916 rechten aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde op 03-10-1916
Michel Schorlesheim verkreeg op 22-12-1937 een paspoort, welke op 13-12-1939 verlengd werd tot 22-12-1941
| ___________________________________________________________ |
1927 Militieregister Amsterdam (Archief Amsterdam):
1. Volgnummer: 5734
2. Nummer op het inschrijvingsregister: 817
3. Geslachtsnaam, Voornamen: Schorlesheim, Michel
4. Beroep en Genoten onderwijs:
1. zonder beroep
2. middels. technisch. school, diploma 5 j. H.B.S.
10. Lengte: 1 meter 661 millim
11. Uitspraak omtrent geschiktheid:
1. 8 Juni 1921
2. oogen
3. Bevindingen van de geneeskundigen: –
4. Aard der uitspraak: ongeschikt
5. Nummer van het keuringsregelement: 159
| ___________________________________________________________ |
Het gezin Schorlesheim-Konijn woonde in Weteringeschans 241 boven , Amsterdam-Centrum en werd gedwongen te verhuizen naar de Transvaalbuurt
Eind 1943 lieten ze Judith onderduiken in Arnhem en toen aldaar inkwartiering dreigde ging ze begin 1944 naar Tienray, daarna naar Oirlo en tenslotte naar Well.
Niet bekend is bij wie Judith in Arnhem ondergedoken was.
Website mooitienray.nl (lijst met kinderen):
Judith Schorlesheim (alias Marietje van den Berg), geboren op 31 mei 1928 in Amsterdam, verbleef bij Sjang en Petronella van der Sterren-Vos, Zandhoek in Oirlo, bij de familie A. Derks-Vos, Grotestraat 40 in Well en bij Jan en Hendrika Loogman-van Lunteren.
| ___________________________________________________________ |
Op de website data.jck.nl (Joods Cultureel Kwartier) staan brieven geschreven door Michiel Schorlesheim.
Amsterdam, 5 Augustus 1942
Amiccissime,
Je briefkaart ontving ik Maandag in goede orde. Nieuws is er nog niet, althans niets definitiefs, zoodat ik je nu nog niets kan mededeelen, al heb ik goede hoop, dat een en ander gunstig zal verlopen. Zekerheid heb ik echter allerminst.
Heb je nog gedacht aan het fietspad naar de Plattenburg? Dat is werkelyk iets moois. Als je eenmaal in Amerongen bent, dan is het zonde om zoo iets te verzuimen.
Natuurlyk heb ik ernstige plannen om je op 12 dezer op je kantoor op te zoeken. Ik weet dan wellicht iets meer omtrent hetgeen my te wachten staat.
Hier is het buitengemeen stil. Myn vrouw en Judith zyn vanmiddag naar een huwelijksinzegening. Ik ben thuis gebleven. In de eerste plaats omdat ik in deze dagen het huis niet alleen wil laten; immers als er een oproep komt, komt deze per aangeteekend schryven en moet ik binnen 24 uur alles voor elkaar hebben. Ik kan dus niet de risico nemen dat er niemand thuis is en dat ik eerst den volgenden dag het stuk van het postkantoor kan halen en er geen tyd meer is om voor de vrystelling te zorgen. Dat is belangryker dan alle trouwpartyen by elkaar en dus ben ik vanmiddag thuis gebleven.
Maar bovendien ben ik zoo hopeloos vermoeid van het loopen dat ik het heerlyk vind heelemaal alleen een middagje thuis te zyn. Het doet me waarachtig goed.
Verder geen nieuws. Met belangstelling zal ik je de volgende week bekyken om te zien of je al beantwoordt aan het type van het “diaconie-mannetje” uit de .. was het niet de camera obscura? Overigens geen kwaad idee om je vacantie door te brengen in een religieus milieu. Ik heb dat ook vaak gedaan en het is my steeds best bekomen.
je Schor.
| ___________________________________________________________ |
Los briefje:
Schorlesheim Michel
geboren 21 Juli 1893 te Amsterdam
Barak 61 bed 607
Marianne Konijn
Geboren 28 Maart 1892 te A’dam
Barak 58 Bed 253
| ___________________________________________________________ |
1943:
Fam. Da Costa,
We zijn vandaag weggehaald
Waarschuw van Thiel, Martens, Koek enz
Stuur bagage zoodra ik bericht heb
God zegene U allen
Michel Marianne
| ___________________________________________________________ |
20 . 6 . 43
Waarde familie da Costa,
Toen Uwen gisteren bij ons heeft koffie gedronken heb ik niet kunnen denken dat we vandaag al de groote reis zouden moeten ondernemen.
Heel veel dank voor alles wat wij van U hebben ondervonden.
Heel veel hartelijke groeten.
God zegene U allen.
Ik hoop nog contact met U te kunnen hebben.
Vele groeten
Michel Marianne
| ___________________________________________________________ |
[Briefkaart geschreven in de trein naar Westerbork van fam. Schorlesheim aan fam. Da Costa | Data.jck.nl briefkaart objectnummer D006090]
21 juni 1943
Fam da Costa
Joh. Vermeerpl 9
Amsterdam Z
Lieve fam da Costa
In de goederenwagen
Onderweg naar Westerbork
Stuur pakket
Michel Marianne
| ___________________________________________________________ |
23 Juni.
Beste Schor.
Vanmiddag kreeg ik je mondelinge boodschap in goede orde. A.s. Vrijdag gaat weer een convooi van de J.R. [Joodsche Raad] naar het Noorden, waarmee ik een en ander zal meegeven. Ik heb alle vrienden je adres gegeven, zoodat je straks wel meer zult ontvangen: zij beloofden alle hulp!
Wat een Zondag heb je moeten doormaken; inderdaad, niemand had dit na ons rustig samenzijn den vorigen dag kunnen vermoeden. Wij waren over alles zoo hoopvol gestemd.
In den loop van den dag heb ik verscheidene malen getracht je te bereiken, zoodra het nieuws doordrong, doch natuurlijk tevergeefs. Wij leefden in groote spanning. Ik ging niet naar A., mede omdat Mevr. K. opbelde, dat ze met dochter hier zou komen om kamers voor deze te zoeken, doch ook dit ging niet door, omdat de geruchten reeds toen ook daar waren doorgedrongen.
Nu ga ik a.s. Zondag en zal alles vertellen, zoodat ik ze telefonisch reeds op de hoogte bracht.
Maandagochtend vertelden je overburen, dat je met de auto van het Ziekenhuis was gehaald en dus veilig was. De hoop herleefde! Maar ’s middags hoorde ik daar in het gebouw het droeve tegendeel. Ik heb terstond Dr. Kr. gesproken, die nadrukkelijk beloofde alle hulp te geven en je naam nog op een door het Ziekenhuis in te dienen lijst te plaatsen. Mevr. L. ondersteunde dit natuurlijk dadelijk.
’s Avonds ging ik naar Dr. Sluijkers persoonlijk adres en besprak alles met hem. Hij was bijzonder hoopvol om althans te bereiken dat je in W. blijft. Ik had voortdurend contact met hem. Heden hoorde ik, dat hij een bezoek bracht aan het kamp; wellicht heb je hem kunnen aantreffen?
Houdt vol, Kerel, wij laten je hier zooals je ziet geen van allen in den steek!
Kun je laten weten, of je nog kleeren en rugzak noodig hebt? Levensmiddelen komen natuurlijk van zelf.
Moeten wij je vrouw nog rechtstreeks sturen, of kun je haar wat doorgeven?
Spoedig zul je weer van ons hooren, wij gedenken je steeds. Ik weet, dat je ontroerende afscheidswensch, “God zegene U allen” op jou en je vrouw terugslaat.
Met bijzonderen groet aan je vrouw.
Wim (da Costa)
Sterkte gewenscht in deze moeilijke dagen en omstandigheden. ver gedachten zijn steeds bijjullie beiden; kunnen jullie elkaar geregeld zien? Binnenkort hoop ik wat uitvoeriger te kunnen schrijven; de tijd dringt op ’t oogenblik.
Met hartelijken groet,
[?]
Beste vrienden
Veel hebben we in de afgeloopen dagen aan U beiden gedacht, nu toch gebeurd is wat we niet hoopten. We zullen al’t mogelijke doen om u alles te zenden waaraan u behoeft hebt. Van harte wensch ik u kracht om dezen tijd zoo goed mogelijk door te komen. Misschien kunt u in uw omgeving nog veel doen door gesprekken en vertroosting want u bezit in uw geloof iets wat niemand u kan ontnemen. God helpe u!
Veel groeten uw [] da C.
___________________________________________________________
1 Juli
Beste Schor,
Hedenochtend kreeg ik je briefkaart, gisteren pas die van je vrouw.
Volgens het poststempel hebben deze van W. naar Assen er 4 dagen overgedaan!
Ik hoop zeer, dat de bezorging nu in orde is; zooals ik je reeds schreef, heb ik 2 pakketten en post verzonden naar barak 93, gelijk mij eerst was opgegeven, van Tiel en Mej. Menalda schreven mij, dat daar heen ook iets gezonden hadden. Verscheidene anderen, die ik natuurlijk direkt op de hoogte bracht (dacht je heusch, dat ik hen nog niet gewaarschuwd had toen je schreef?), zijn nu met vacantie, zoodat ik ze niet kan achterhalen voorloopig. Kijk dus nog eens naar dit oude nummer uit.
Gisteren zond ik een 3o pakket, nu naar 6!
Zondag jl. was ik in A. Alles was in orde. Wat een buitengewone prettige familie is dat toch! Met M. sprak ik lang; ik had haar in weken niet gezien. Zij is heel dapper en rustig. Van anderen had ik alle benodigde boeken ontvangen, zonder men nu weer voort kan. Ook jouw pakketje van Zaterdag werd in grooten dankbaarheid aangenomen. Maar waar is de stank?
Er is de laatste week weer veel minder luchtalarm, dan vlak na je vertrek: toen was het dikijls 5 x per dag en ’s nachts hevig lawaai, al in tijden niet gehoord. Met spanning wachten wij af, wat deze nieuwe maand brengen zal; de spanning stijgt ten top, maar wij hooren veel goeds; zeer in het bijzonder over de oceanen.
De schoonvader van mijn broer die ps. is in A’foort, tegelijk met eenige honderden artsen uit ons land. Je begrijpt onze schrik en die van heel velen deze dagen!
Eergisteren sprak ik Dr. Sluijker weer. Hij was in W.bork inmiddels geweest en had je naam aan verschillende instantie’s doorgegeven en er op je permanent verblijf op aangedrongen.
Hij was niet al te pessimistisch over het resultaat van zijn bemoeiingen, maar zeide uitdrukkelijk, dat het leeuwendeel van het succes van je stappen dáár afhangt. Gelukkig, dat je zooveel relaties hebt en met vele bekenden bent, maar het benauwd me zoo, dat ik van hieruit zoo weinig kan doen. Naar ik [] er Dinsdag j.l. een transport doorgaan. Ik heb gebeden, dat jullie gespaard werden. Ik weet, dat jullie geloof je overeind zult houden, wanneer de moeiten toenemen en de moed dreigt te verzaken. God is goed!
Tot den volgenden keer weer, kerel. Met besten groet aan je vrouw.
Wim (da Costa)
| ___________________________________________________________ |
03-08-1906 Centraal blad voor Israëlieten in Nederland
| ___________________________________________________________ |
1945 evacués uit Limburg