___________________________________________________________

28-02-1990 Nieuwsblad van het Noorden, woensdag
Commentaar NvhN
Perken te buiten
Het protest van de akkerbouwers is een protest met twee gezichten. Het ene weerspiegelt duidelijk de eerste pogingen het actiemodel wat publieksvriendelijker te maken, het andere blijft grimmig. Terwijl de boeren lijken af te zien van de blokkade van broodfabrieken gaan andere blokkades – zoals bij de Rijksdienst voor het Wegverkeer in Veendam en de Vuil Afvoer Maatschappij in Wijster – gewoon door. Vooral de blokkade van de VAM kan ernstige gevolgen hebben. Als het zich opstapelende huisvuil te lang bij de burgers thuis staat te rotten betekent dat meer dan alleen maar een beetje overlast. De volksgezondheid is in het geding.
Het is dan ook geen wonder dat de leiding van de VAM de boeren een ultimatum heeft gesteld: “Van mien land of”, om het nu maar eens in kernachtige boerentaal te zeggen. Als de boeren aan die oproep geen gehoor geven zal de VAM vrijwel zeker een kort geding aanspannen om hen via de rechter te dwingen de blokkade op te heffen. Het zelfde overweegt de Bovag (Bond van Garagehouders) wier leden in de problemen kunnen komen als ze door de blokkade in Veendam geen auto-kentekens meer aangeleverd krijgen.
De reacties van de VAM en de Bovag zijn de eerste signalen uit de gemeenschap, die de acties van de boeren niet meer “ludiek” wenst te noemen. De economische schade is groot, de “psychologische” niet minder en dat niet in de laatste plaats voor de boeren zelf, die allengs minder populair worden. Het is evident dat het niet aangaat acties te ontketenen, die maatschappijontwrichtende tendenzen vertonen: het langdurig blokkeren van cruciale gemeenschapsinstellingen en grensovergangen.

Helemaal bont hebben de boeren het gemaakt met de bedreiging van het CDA-Kamerlid Van Noord. Hij voelde zich genoodzaakt met zijn gezin onder te duiken.
Het is in elke democratie een in de grondwet verankerd recht van iedere burger om te zeggen wat hij vindt. Daar hoort niet alleen bij dat de boeren vrijelijk het landbouwbeleid mogen verketteren, maar ook dat anderen de wijze, waarop de boeren dat menen te moeten doen, openlijk mogen afkeuren. Een kwestie van wederzijds respect en tolerantie. Dat de boeren die tolerantie niet wisten op te brengen jegens een volksvertegenwoordiger, uitgerekend dus jegens iemand die via vrije verkiezingen is “ingehuurd” om politieke meningen te verkondigen, gaat alle perken te buiten.

___________________________________________________________

Het woord is aan de lezer
In deze rubriek Kunnen lezers hun meningen geven. Anonieme brieven verdwijnen ongelezen in onze prullenmand. De brieven moeten volledige naam en adres bevatten. Het maximum aantal woorden is 150. De redactie zal de brieven die langer zijn niet zelf bekorten.

‘TOESLAG‘
Als je hoort dat de akkerbouwers f 500,- toeslag vragen voor iedere ha land die ze in gebruik hebben dan vraag ik mij af waarvoor en voor wie protesteren zij. Want een boer met 100 ha land zou dan f 50.000,- netto in de hand krijgen en die boer met 20 ha land maar f 10.000,-. Wij lezen niet anders dan dat de boeren geen bestaan meer hebben. Hebben de boeren die nu zo protesteren meer medelijden met de allergrootste boeren dan met de kleinere. Als er werkelijk nood bij hen in ‘t algemeen is en er een toeslag zou moeten komen dan zou die gelijk over alle boeren verdeeld moeten worden. Ze moeten niet beginnen te schiften, zodat de ene boer een flink stuk vlees kan krijgen en de ander een bot mag afkluiven.
Uithuizen, []

‘OUDE KOEIEN‘
Wie is mijnheer De Groot eigenlijk? Heeft hij verstand van boeren en tuinders? Hij haalt oude koeien uit de sloot. De boeren van nu zijn hard werkende mensen die geen loon naar werken krijgen. Ze sappelen heel wat af voor weinig of geen winst en hebben heus geen slecht betaalde arbeiders meer of gaan niet in dure auto’s naar Sociale Zaken, wat helaas heel veel anderen wel doen. De goede uitgesloten natuurlijk. Overal is kaf onder het koren. Bedum, []

‘SCHANDAAL‘
Schandalig vond ik dat de boeren op de snelweg Zuidbroek-Groningen ons met mijn moeder van 82 jaar, die een zwak hart heeft (ze kreeg beklemming op de borst) niet doorgelaten werden. Ze lieten ons bijna verongelukken. Ik heb wel begrip, maar het was niet wederzijds. Niettemin de tweede fase: op de ringweg mochten wij er na een kort gesprekje wel door. Daarvoor nog hartelijk dank ‘heren’ boeren. Groningen, []

___________________________________________________________

Naar Boerenprotesten 1990