| ___________________________________________________________ |
in bewerking
A128 A129 Grootouders Itje Torringa († 1940) x Schelte Toxopeus († 1933)
A130 A131 ouders Jantine Toxopeus († 1954) x Djurre Siccama(† 1965)
A127 tante Annette Toxopéus († 1893)
A132 A133 tante Annette Henriette Toxopeus († 1988) x Johan Antonie Doyer († 1952)
A134 tante Henderika Catharina Toxopeus († 1989)
A145 overgrootvader Roelf Eijes Torringa († 1885) A146 overgrootmoeder Annetta Geuchina Zijlma († 1884)
| ___________________________________________________________ |
Jacob (Klaas’) de Waard, * 25-02-1914 te de Waarden (Grijpskerk), † 20-10-1989 te Ulrum, landbouwer boerderij “Hayemaheerd” Ewer 17, Zuurdijk x 12-05-1939 Wehe-den Hoorn met Jacoba (Djurres) Siccama, * 14-07-1915 Zuurdijk, boerderij “Freeburg”, † 09-05-2006 Paterswolde, 90 jaar
Roepnamen: Jaap en Coob
08-03-1938 verloving
| ___________________________________________________________ |
In augustus 1939 werd Jacob de Waard gemobiliseerd.
Naar mobilisatie
Jacob de Waard, diensttijd
___________________________________________________________
Jacob de Waard was landbouwer op de boerderij “Hayemaheerd” 1939 – 1979
Bestuurder van het Waterschap Electra 1953 – 1987
De “Marneprijs” werd aan hem op 07-02-1986 uitgereikt
Overige functies van Jaap de Waard
In memoriam door Adam Tebbens Torringa
Als landbouwer maakte Jaap na de oorlog de mechanisatie mee. Van paard naar trekker, van zichtmachine naar combine, van lichtere naar zwaardere trekkers, van 6 medewerkers naar 1, van “hereboer” naar” werkende boer”.
Hij had twijfels of het steeds zwaardere materieel de structuur van de grond niet zou vernielen. Ook was hij niet gerust op de prijs- en kostenontwikkelingen.
Eén van zijn gevleugelde uitspraken was: “Over 50 jaar is het hier prairie“.
In zijn tijdrekening zou dat zo rond 2020 zijn. Had Jaap ongelijk?
Het is maar hoe je er tegen aankijkt: verplichte braaklegging; wendakkers mogen niet meer gespoten worden; veel wendakkers liggen uit kostenoverwegingen of uit efficiencyoverwegingen braak; percelen grond worden bedekt met zonnepanelen; percelen grond worden veranderd in “natuur; weilanden worden onttrokken aan de veeteelt i.v.m. “stikstof” enz.
| ___________________________________________________________ |
Schapen
De boerderij “Hayemaheerd” had 3 dijken. In 1939 was het een gemengd bedrijf. Eind jaren 50 van de vorige eeuw werd het onderdeel veeteelt beëindigd en de akkerbouw bleef over. De weilanden werden “gescheurd” op het weiland op Ewer na. Om de 3 dijken en weiland te beweiden hield Jaap de Waard al vanaf 1939 schapen. Het aantal schapen nam gestaag toe. Op een gegeven moment had Jaap de Waard een kudde van 80 stuks, die hij in zijn eentje kon verweiden. In de herfst bracht hij zijn schapen vaak – tegen betaling van weidegeld- onder op de boerderij “Bosheuvel”. Volgens Ruurd Mulder trapten de schapen de graszode weer mooi netjes. Het verweiden deed Jaap liefst in zijn eentje. Hij telde elke dag de schapen en nam dan een emmertje met brokjes mee. Het emmertje werkte als een magneet op de schapen. Van verre werd hij herkend en ze kwamen naar hem toe lopen. Menig schaapherder zou nu jaloers op hem zijn.
Moest iemand anders tellen dan hielp het emmertje niet en de schapen liepen dan van de teller af en dat was lastig tellen.
Na de verhuizing naar Ulrum bleef Jaap een klein koppeltje schapen houden. De eerste keer riep hij voor het verweiden hulp in van buren. Per slot van rekening was het op de Elensterweg in Ulrum veel drukker met het verkeer dan op Zuurdijk. Dit was slechts één keer, want de volgende keer deed hij het weer alleen!
Klaas P. Wouda heeft een beschrijving gemaakt van de eerste keer.
| ___________________________________________________________ |
Naar Vak A