| ___________________________________________________________ |
Heksen duivelsverhalen in Groningerland
E.J. Huizenga-Onnekes, 1930 J.B. Wolters “Groninger Volksverhalen”
Gebundeld door dr. J.A. Fijn van Draat
Zuurdijk
Ik ben nou drei en vieftig, mor dou ik ‘n jong van ‘n joar of zeuventien was en ien Zuurdiek woonde, zee men doar algemain, dat ‘n kiend van ons buren sturven was, omdat ‘t behekst was. Ze haren ‘n kraans van veren ien ‘t kopkuzzen vonnen.
“Ik loof d’r niks van” zee ‘k tegen moeke, en “en dei kraans wol ik wel es zain”.
“As toe wizze, wat voader en ik waiten” zee ze, “den zolt dat nait zeggen”.
“Wat was dat den?”
En dou dee moeke heur verhoal:
“Dou grootvoader en grootmoeke heur òlste geboren was werren moeke en kiend slim zaik. En wat ze der ook aan deden, ‘t hulp niks!
Ien dei tied kwam der voak ‘n òl mens bie deur, dei ze nait recht stonnen. Noabers vrougen ook aan grootvoader, of er nooit wat opmaarkt har, of ze ook kringtjes ien kovviedik mouk, as ze kovviekopke leeg haar.
Grootvoar haar wel es maarkt, dat ze mit heur vingers ien ‘t kopke zat, moar hai haar der gain kwoad van docht.
“Nou” zeden ze, “den is der vast en zeker hekserij in ‘t spul. En dou moeke en kiend zaik bleven ging grootvoar noar ‘n duvelbanner en vertèlde, wat ter aan de hand was.
Men zag ‘t duuster ien!
“Ie mouten opslag weer noar hoes goan” zee e, “en den mon’je vot kopkuzzens noakieken, want doar ken wel naaierei ien zitten en ‘n kraans van veren. As dat zo is, den monnen ie haile boudel dichtstoppen, mor schosstain open loaten en den mon’je kopkuzzens verbrannen mit alles, wat doar ien zit en loof mie moar, mörn bennen joen vrouw en kiend veul beter en heks ligt dood veur joen deur”.
Dou grootvoader thoes kwam, mouk hai opslag kuzzens open en doar zat van alles ien, wit goaren, swaart goaren en allerhande kleuren sejet en doar was’n kraans van regen. Dou mouk ‘r alles potdicht op schosstain noa en verbraandde kuzzens.
Moar vrouw en kiend wazzen annerdoags niks beter en heks lag nait dood veur ‘t hoes …..
Wèl laip ze der loater laangs mit ‘n douk om kop. En dat kwam, zoas duvelbanner loater zee, omdat ze alles nait goud dicht moakt haren. Ze haren ‘n raimlok vergeten.
Grootvoar was ‘n hail geloveg man en ‘t duurde nait laank of domie, dei der wat van heurd har, kwam der op òf.
“Siewert Jans” zee e, “hoe heb je zoiets kunnen doen? Je kent toch de Bijbel? Er staat geschreven: Weet gij niet, dat dit geslacht wordt uitgebannen door bidden en waken? Doe alzo!”
Grootvoar het haile nacht woakt en beden en moeke en kiend bennen baide beder worren.
| ___________________________________________________________ |
Naar Geschiedenis