08-06-1937 Geert Tammes, oud-secretaris van de Vereniging van Volksvermaken, overleden 

___________________________________________________________

08-06-1937 Nieuwsblad van het Noorden, dinsdag

In den ouderdom van 69 jaar is heden hier ter stede overleden de heer G. Tammes, mede-firmant van de firma B. G. Tammes.
Als zakenman was de heer Tammes in onze stad en ook ver daar buiten, bekend, maar zijn groote populariteit heeft hij ongetwijfeld verkregen door zijn onvermoeiden arbeid voor de Ver. voor Volksvermaken. Ongeveer veertien jaren heeft hij den post van secretaris dezer vereeniging bekleed, op een wijze die boven elke lof verheven is.
De 28 Augustus, voor stad en provincie de dag om feest te vieren, eischt veel voorbereiding.
Het is haast ondenkbaar hoeveel beslommeringen daaraan vast zitten.
Maar de heer Tammes spande zich er telkens weer blijmoedig voor en zijn medebestuurders wisten dan dat alles weer perfect in orde zou komen. In een van de vergaderingen van de vereeniging is eens gezegd: “Als de 28ste Augustus-dag voorbij is begint Tammes al weer met de voorbereidingen voor het volgend jaar“.
Het klinkt misschien vreemd, maar in dat gezegde school een groote kern van waarheid.
Volksvermaken was voor den thans overledene een levensdoel geworden. Geen een die er zich zoo voor inspande om de feesten vlot van stapel te doen loopen; maar ook geen een, die er zoo van genoot als het gelukte.
Een uitmuntend secretaris was de heer Tammes, een man die ook mede daarom op zijn plaats was, omdat hij als Groninger een warme belangstelling had voor de paardensport.
Iedere landelijke ruiter kende hem en waardeerde zijn beminnelijke, gastvrije figuur.
Dat de stad Groningen voor de landelijke ruitersport in den loop der jaren een zoo groote belangstelling aan den dag heeft gelegd, is ongetwijfeld mede te danken aan den heer Tammes.
De Federatie van Landelijke Rijvereenigingen verleende hem voor zijn groote verdiensten de zilveren eerepenning. Een ander deel van zijn werkzaamheid als secretaris was de organisatie van den autotocht voor de ouden van dagen. Ook dat werk had zijn liefde en ook hier kon men zijn organisatietalent bewonderen.
Zoo heeft de heer Tammes voor den arbeid in verschillende functies groote waardeering verworven. De regeering erkende zijn verdiensten door zijn benoeming tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau, een onderscheiding welke hem van harte gegund was.

In de jaarvergadering van Volksvermaken op 23 Maart 1936 werd medegedeeld, dat de heer Tammes zijn functie moest neerleggen om gezondheidsredenen. Algemeen werd dit betreurd en om den band niet te verbreken, werd toen besloten den heer Tammes tot eerelid te benoemen.
Zoo is dan thans een burger van de stad Groningen heen gegaan, die onvermoeid was in zijn streven tot veredeling van het volksvermaak in onze stad.
De teraardebestelling zal Vrijdag plaats vinden.

 

___________________________________________________________

11-06-1937 Nieuwsblad van het Noorden, vrijdag 

Begrafenis G. Tammes

Hedenmiddag heeft op Esserveld de teraardebestelling plaats gevonden van het stoffelijk overschot van wijlen den heer G. Tammes, voor welke plechtigheid groote belangstelling bestond. Zoo waren aanwezig de burgemeester van Groningen, mr. P. W. J. H. Cort v.d. Linden, de hoofdcommissaris politie de heer J. J. Tonckens, de hoofdinspecteurs, de heeren H. van Dijk en J. J. Huizinga, het volledig bestuur van Volksvermaken, aan welke vereeniging de heer Tammes zoovele jaren zijn krachten heeft gegeven, een deputatie van het Rem. Gasthuis , idem van het kollectantengezelschap Rem. gemeente, de heer U. H. Meijer J.Gzn., voorzitter van het Rem. Gasthuis, de heeren Thijsse, voorzitter Vereeniging van Handelaren, A. T. Meijer, voorzitter Gronin- Winkeliersvereeniging, H. Drenth, voorzitter Turnkring Groningen, T. H. Barlagen en L.J. Westerhuis, resp. voorzitter en secretaris van den Noordelijke Bond van Landelijke Rijvereenigingen, de heer M. Mesdag voor de Vereeniging Het Stadspark, Kl. Zuidhof, Voorzitter van de Nederlandsche Banketbakkersvereeniging, een deputatie van het  leesgezelschap Hooft, de heer R. W. Kuiper en vele vrienden en bekenden.
Eveneens was aanwezig, het personeel, dat zich op het kerkhof en haie opstelde en zoo den overleden patroon den laatsten groet bracht.
Bij de groeve werd het woord gevoerd door den voorzitter van Volksvermaken, den heer A. ONNES, die namens de vereeniging enkele woorden van afscheid wilde spreken tot den besten vriend Geert Tammes, en dezen danken voor het vele werk, hetwelk hij voor Volksvermaken heeft gedaan. Vele jaren is hij secretaris geweest en hij heeft de vereeniging tot grooten bloei gebracht. Niets was hem te veel en hoewel hij anderen wist mee sleuren, was hij het toch vooral die het werk deed, die zijn vacanties opofferde, omdat de feesten tot in de puntjes moesten slagen.
In dit verband herinnerde spreker aan de historische optocht in 1930.
Kortom Volksvermaken was van Tammes en stad en provincie hebben hem dan ook veel te danken.
Toen hij het vorige jaar zich niet meer beschikbaar stelde, werd hij tot eerelid benoemd zoodat zijn naam altijd aan de vereeniging verbonden zal blijven. Tammes zal dan ook steeds in dank en eerbied worden herdacht.
Ds. W. F. ZUURDEEG, Rem. predikant te dezer stede, hield een predikatie en wees op de eenvoudige hartelijkheid van den heer Tammes. Dezen zijn de moeiten van het leven niet bespaard, maar ook zijn de vreugden hem deelachtig geworden. Hij sloot zich daarbij niet op in eigen kring, maar spande zich in om zijn goede gaven aan anderen mede te deelen. Spr. dacht aan het Rem. Gasthuis, namens welks hij sprak, en aan het Rem. Kollectanten Gezelschap, dat spr. eveneens heeft verzocht enkele woorden te spreken. Beide instellingen, maar speciaal toch het Gasthuis heeft de heer Tammes veel liefde en zorg gegeven en spr. wilde daarvoor namens de bewoners dank brengen. Liefde en eerbied heeft wijlen de heer Tammes gewekt in eigen kring, toegenegenheid en vertrouwen bij anderen en dat is wel de grootste gave, welke een mensen kan geven. Daardoor is een band van wederkeerig begrijpen ontstaan en men zal den heer Tammes dan ook niet vergeten.
De oudste zoon van wijlen den heer Tammes sprak een woord van dank.
Zeer veel bloemstukken, o.m. van het personeel, legden tevens getuigenis af van de waardering, welke de persoon en het werk van den heer Tammes hebben ondervonden.

___________________________________________________________

Terug naar Winnetou